| |
We zijn vandaag
TREFPUNT KORTRIJK, thuiszorgwinkel- cafétaria, Min. Tacklaan 43, 3de verdiep
Infozitdag: dinsdag alleen voormiddags van 10 tot 11uur
GSM: 0487/222112 - Inschrijvingen: BE59 0882 5580 1826
Wil je lid worden bij ons? klik hier
De Laatste nieuwsbrief
Download hier de Digitale Nieuwsbrief van november 2020.
Je kan het maar één keer DOEN
Dat is de titel van een mooi boek van Barbara Van Beukering. Nu, ja, een mooi boek. Het gaat over sterven. Sterven doe je niet ineens... staat in het gedicht van Toon Hermans, maar af en toe een beetje. In het boek staan woorden van mensen die beroepshalve dicht bij stervende mensen staan of beter 'ze zitten' zodat ze niet van uit de hoogte moeten spreken. Het zijn wijze woorden van een geneesheer specialist darmkanker, van een longkanker specialist en ook van psycholoog Manu Keirse, iemand die op een palliatieve dienst werkt en iemand die verantwoordelijk is voor een organisatie die ervoor zorgt dat mensen die uit het leven willen stappen, goed begeleid worden.
Het is een goed boek, ik heb het in één ruk uitgelezen, de 206 boeiende bladzijden. Een boek waarin geschreven staat wat je tijdens je leven kan doen om je eigen sterven voor te bereiden. Een boek waarin respect voor alle vormen van sterven aan bod komt.
Respect voor de man die met niemand wil spreken over zijn naderende dood en daardoor zijn vrouw en dochters ontredderd achterlaat.
Respect voor de vrouw die alle behandelingen weigerde en nog prachtige maanden beleefde met haar gezin. Na drie maanden is ze met palliatieve sedatie rustig uit het leven vertrokken.
Respect voor de jonge vader die elke strohalm vastgreep om toch maar te genezen. Hij wilde de behandeling tegen beter weten in niet stopzetten en kreeg nog stralen op de laatste dag van zijn leven.
Kan je dan toch iets doen tijdens je leven om je sterven beter te maken? Het boek geeft veel tips. Je kan er over lezen, je kan er over praten. Kan je er niet over praten dan kan je iets neerschrijven of een wilsverklaring invullen met een vertrouwenspersoon. Ik was het hele boek door verrast over de uitspraken van doodzieke mensen. Hoe wijs kunnen ze spreken op zo'n belangrijk moment in hun leven.
Er wordt in het boek ook gevraagd aan de professoren hoe ze tegen het leven na de dood aankijken. Manu Keirse antwoordt als volgt: 'Het hiernamaals maak je in het hiernumaals. De wijze waarop je verder zult leven in de herinnering van de mensen die je dierbaar zijn, dat is het hiernamaals. Of er iets bestaat, dat weten we niet want er is nooit iemand teruggekeerd om dat te vertellen. Waar ik wé:l zeker van ben, is dat je verder leeft in de herinnering van de mensen die je dierbaar waren. De wijze waarop je verder leeft, kan je bepalen tijdens je leven.'
Met de dankbare herinnering aan mijn mama en papa en alle overleden mensen die me dierbaar zijn.
Martine Vandenbussche
|
